Vorige week vierde we samen Kerstmis .
Samen met de hele familie .
Dit keer was het de beurt aan mijn kleinste zusje om het te organiseren .
Het was heel leuk gedaan .
Maar voor het eerst ontbrak er iemand met Kerstmis die ons heel dierbaar was .
Natuurlijk was het gemis er wel ,
Hoewel ik mij wel enorm geamusseerd had en er niet veel aan heb gedacht .
Nu vandaag een week later komt het besef wel weer .
Vandaag besloot ik de foto's en de film op onze pc te zetten die genomen zijn tijdens haar afscheidsviering .
Opnieuw word je gekatapulteerd naar de dag dat je voorgoed afscheid hebt genomen.
Ik kreeg het voor het eerst over mijn hart om de film van de viering te bekijken .
Ik was langs een kant trots , trots om te zien hoe we zo een mooie viering in elkaar hebben gestoken , ondanks het grote verdriet .
Anderzijds zijn er vandaag heel wat tranen over mijn wangen gerold want straks beginnen we aan een nieuw jaar , een nieuw hoofdstuk in ons levensverhaal .
En nemen we afscheid van het jaar , het jaar waar onze lieve mama het leven liet .
Reactie schrijven