Als kind werd ik gepest op school .
Hierdoor voelde ik me heel slecht in mijn vel .
Ik belande hierdoor in een depressie en mijn zelfvertrouwen kreeg hierdoor een enorme deuk .
Dit heeft heel wat littekens achtergelaten.
Littekens die ik als volwassenen persoon nog steeds met me mee draag .
Ze zijn uiteindelijk wel een stuk vervaagd maar ze zijn er nog .
Zo ben ik een persoon die haar kunnen onderschat en hierdoor nog steeds een persoon ben met het zelfvertouwen op een laag pitje .
Ik wilde hier wat aan veranderen en besloot daarom gebruik te maken van loopbaanbegeleiding .
Natuurlijk omdat ik mijn portie zelfvertrouwen echt wel nodig heb in mijn opleiding tot zorgkundige .
De eerste vraag die me gesteld werd door Hilde ( zo noemt trouwens de loopbaanbegeleidster ) was wat voor mij zelfvertrouwen was .
Nu dacht ik bij mezelf dat is iemand die weet wat ze wil , dingen kan relativeren , nee druft zeggen , kunnen omgaan met tegenslagen , zichzelf op de eerste plaats durft zetten en vooral het
allerbelangrijkste in de spiegel durven kijken en blij zijn met wat die persoon ziet .
In veel van die dingen herkende ik me niet .
Ik kon bijvoorbeeld heel slecht omgaan met tegenslagen en ik kon me dit enorm aantrekken , ik nam alles nogal persoonlijk , durfe niet voor mijn mening uit te komen en de laatste jaren durfde ik
niet meer in de spiegel te kijken ( toch niet zonder me slecht te voelen ).
Ondertussen hangen mijn muren vol posters met wat is zelfvertrouwen voor mij , positieve affirmaties en de quote fouten maken is menselijk = leermoment ( ik gunde me vroeger geen fouten vandaar
de quote ) , ik schrijf dingen op die me goed gaan maar ook dingen die minder goed lukken .
Wonderen zijn er nog niet vericht maar ik merk stuk voor stuk vooruitgang , stap voor stap een trede hoger nemen met als bovenaan op de trap als hoofddoel een groot portie zelfvertrouwen
.
Ik durf ondertussen tijd te maken voor mezelf , mezelf verwennen met een nieuw kleedje of een nieuwe parfum , ik maak tijd om mezelf op te maken en ik durf veel beter voor mezelf op te komen
.
Ik durf nu daadwerkelijk stappen te zetten die ik vooraf niet durfde zetten .
Zo vind ik het bijvoorbeeld moeilijk om voor de spigel te staan omdat ik enorme last heb van wallen ( voornamelijk 1 kant ) .
Hier zoek ik ondertussen al enige tijd naar de oorzaak .
Aanstaande dinsdag ga ik naar de huisarts voor een jaarlijkse check-up .
Ik heb voor het eerst zelfstandig kunnen aangeven of ze tevens mijn nieren en schildklier kunnen nakijken .
In mei heb ik ook een afspraak bij de dermatoloog om te zien wat er allemaal mogelijk is .
Zodat er wanneer het mogelijk is , iets aan gedaan kan worden en ik me weer zonder me slecht te voelen voor de spiegel kan staan .
Ik hou jullie alvast op de hoogte hoe het afloopt !
Reactie schrijven