Zoals ik jullie misschien al wel of niet verteld heb , ben ik een poos geleden loopbaanbegeleiding gaan volgen .
Loopbaanbegeleiding om te werken aan mijn zelfvertrouwen .
Mijn zelfvertrouwen heeft altijd al op een laag pitje gestaan .
Hoewel mensen mij heel vaak vertelde dat zo twijfelen aan mezelf helemaal niet hoefde want dat ik er echt wel mocht zijn , twijfelde ik toch steeds aan mezelf .
Ook op het vak van werk was dit voor mij een hele moeilijke .
ik liet over me heen lopen , durfde geen nee te zeggen en onderschatte mezelf steeds . Ik dacht steeds dat ik dingen niet kon maar uiteindelijk lukte het me wel .
Nu voor die reden ging ik dus naar een loopbaanbegeleiding .
Mijn laatste taak die ik van haar kreeg is het nadenken over mijn waardes .
Wat zijn mijn waardes en zet deze ook in volgorde van belangrijk .
Het was me wel een moeilijke taak maar uiteindelijk is het mij gelukt ;) .
Vriendschap is voor mij een belangrijke waarde omdat ik graag al eens graag op stap ga , eens leuke dingen met andere wil doen .
Maar wat me de laatste tijd wel opvalt is dat ik eigenlijk maar heel weinig vriendinnen heb , die dezefde waardes als mij delen .
Die hetzelfde belangrijk vinden dan wat ik belangrijk vind .
Namelijk er zijn voor elkaar ( af en toe eens bellen om te vragen hoe het met je gaat ), ook zelf eens iets voorstellen om samen iets te gaan doen ( want vaak moet het maar van 1 kant komen
en dat vind ik jammer ) .
Wat doe ik met die vriendinnen die eigenlijk niet veel van zich laten horen , waar je telkens maar opnieuw naar hoort te sturen ?
Ik voel me hierdoor elke keer weer opnieuw teleurgesteld en twijfel dan vaak of ik het probleem ben .
Laat je die los ?
Laat je die gaan voor wat het is ?
Langs de ene kant vind ik dat ik het niet verdien en heb ik de indruk steeds maar achter mensen aan te rennen.
Wat ik dus niet wil .
Maar wat heb ik het moeilijk deze mensen los te laten omdat deze mensen wel iets voor me hebben betekend .
Hoe gaan jullie hiermee om ?
Reactie schrijven